بعدها فراماسونری نظری شکل گرفت که پیشه‌وری (صنعت‌گری و صنایع دستی) سنگ‌تراشی فیزیکی در آن به حاشیه رفته و پیمان برادری و پایبندی به رسوم در آن برجسته شد. واژه فراماسونری از free stonemason در انگلیسی به معنی سنگ‌تراش آزاد یا بنّای سنگ‌تراش آزاد و از franc-maçonnerie در فرانسوی به معنی سنگ‌تراش درستکار گرفته شده‌است.

پونتوس ناحیه ای باستانی در شمال ترکیه امروزی و در مجاورت با دریای سیاه است. برای مدت ها اداره این ناحیه بر عهده «مهردادیان» بوده است، مهردادیان یک خاندان قدرتمند و نجیب زاده پارسی بودند که احتمالا به طور مستقیم با شخص کورش بزرگ و داریوش اول ارتباط داشتند. این حاکمان ایرانی به تدریج یونانی زبان شده ، اما همچنان از نظر فرهنگی به نیای ایرانی خود افتخار میکردند و نام های ایرانی برای فرزندان خود برمی گزیدند. پادشاهی پونتوس به رهبری خاندان مهردادیان پس از سقوط هخامنشیان نیز پابرجا ماند تا آنکه با حمله ای از سوی روم نابود گردید.

تا آنجا که می‌توانید… فرنگی‌های انگلیسی را با گرمی پذیرا شوید و وسایل آسایش آنان را فراهم کنید، هر وقت که کشتی یا محصولات آنان به جاسک یا هر بندر دیگری در قلمرو سلطنت ما می‌رسد آنان و کالاهایشان را به هر محل یا محل‌هایی که تمایل دارند برسانید و مراقب باشید که در سواحل ما از آنها در برابر دیگر فرنگی‌ها، هرکس که باشد، دفاع شود.

استیل و کرادر بعد از بررسی بنادر متعدد، جاسک را در ساحل مکران در شرف هرمز انتخاب کردند. در دسامبر ۱۶۱۶/  ذیحجه ۱۰۲۵ کمپانی ادوارد کاناک را با کشتی جیمز و محموله‌ای از پارچه فرستاد، جیمز به‌رغم تلاش پرتغالی‌ها برای توقیف آن به جاسک رسید. کاناک محموله پارچه را به شیراز برد و تجارتخانه‌هایی در آن شهر و دراصفهان دایر کرد.

شاه‌عباس فرمان دیگری با تفصیل بیشتر صادر کرد که به کمپانی هند شرقی انگلیس حق معامله آزاد در سراسر کشور را می‌داد. قرار بر این شد که سفیری از انگلیس به‌طور دائم در ایران اقامت اداشته باشد. آزادی اجرای مراسم مذهبی برای اتباع انگلیسی تضمین شد و قضاوت در امور قانونی آنها برعهده سفیر گذاشته شد. به علاوه شاه قول داد سالانه هزار تا ۳۳ هزار عدل ابریشم با نرخ معین برای کمپانی تامین کند و کمپانی بتواند این ابریشم را بدون پرداخت عوارض گمرکی از جاسک حمل کند.

در آن زمان قند مصرفی ایران بیشتر از روسیه وارد می‌شد. گران شدن قند در روز‌های آخر رمضان ۱۳۲۳ هجری قمری-١٢٨٤ هجری شمسی در تهران منجر به اعتراض تاریخی شد که راه را برای انقلاب مشروطه هموار ساخت.

پارت‌ها از اقوام دوردست پارس‌ها بودند

سلوکیان به رهبری آنتیوخوس سوم، معروف به«کبیر» به پارت‌ها حمله بردند و هکاتوم پولوس یا هکاتوم پیلس را به تصرف درآوردند.

هنگامی که پادشاه پارت به سوی شمال و سپس به جنوب غربی ترکستان گریخت، آنتیوخوس بی د‌رنگ به این منطقه شتافت.

در باکتریا سلسله‌ای توسط شخصی موسوم به ائوودموس بر سرکار آمد.

پلینیوس، تاریخ‌نویس رومی، تقسیمات پارت را بر اساس دو بخش به منزله دو موجودیت جغرافیایی دانست.

تارن معتقد است که قلمرو یونانی باکتریا تا سیبری جنوبی ادامه داشته است. شورش مردم باکتریا و پارتی‌ها به این مفهوم بود که ترکستان جنوبی و بخش اعظم ایران شرقی از امپراطوری سلوکی جدا شده است

پدر آرتمیس لوگدامیس نام داشت. وی فرماندار شهر هالیکارناس، مرکز کاریا بود و مادرش در جزیرهٔ کرت به دنیا آمده بود.

آرتمیس یکم، ملکه هالیکارناس در کاریا و فرماندهٔ بخشی از نیروی دریایی ایران در نبرد سالامیس در زمان لشکرکشی خشایارشاه پادشاه هخامنشی، در ۴۸۰ پیش از میلاد به یونان بود.

آرتمیس نخستین زن دریانورد ایرانی است که در حدود ۲۴۸۰ سال پیش، فرمان دریاسالاری خویش را از سوی خشایارشاه هخامنشی دریافت کرد و اولین بانویی می باشد که در تاریخ دریانوردی جهان در جایگاه فرماندهی دریایی قرار گرفته است.

آیا پاسخ به کسانی که ذوالقرنین بودن کوروش را رد می کنند در قرآن آمده است؟

در داستان خضر و موسی (ع) کارهای عجیب در نزد ما (از جمله کشتن یک نوجوان) توسط خضر دیده می‌شود. این سوال مطرح است که آیا رسیدگی به پرستشگاه‌ها توسط کوروش (محتمل ترین گزینه برای ذوالقرنین) عجیب‌تر است یا کشتن یک نوجوان توسط خضر؟! آیا قتل نفس گناه بزرگی نیست؟! اگر به صورت ظاهری به کارهای خضر نگاه کنیم می‌گوییم که کارهای نادرستی کرده است. اما اگر ظاهر نگری را کنار بگذاریم و به درون مایه توجه داشته باشیم، حقایق را در می‌یابیم. این موضوعی است که در بررسی ذوالقرنین هم باید در نظر داشته باشیم. آیا اینها نشانه‌هایی برای خردمندان نیست که نباید با ظاهر نگری به کارهای مردان خدا نگاه کرد؟

پس از ناکامی بزرگ ایران‌ستیزان در تخریب ایران باستان و استقبال گسترده جوانان از هویت باستانی ایرانیان، گویا اخیرا همان ایران‌ستیزان سابق به دنبال تغییر سیاست‌های خود هستند و می‌خواهند اشکانیان را در برابر هخامنشیان علم کنند!!

آنها مانند همیشه تبلیغ می‌کنند که هخامنشیان دوست‌دار یهود بودند و یهودیان هخامنشیان را بزرگ کردند. این در حالی است که یهودیان در آثار هخامنشیان بسیار کمرنگ هستند به طوری که حتی یک نقش برجسته از یهودیان در پارسه (تخت جمشید) وجود ندارد. در هیچ کدام از کتیبه‌های هخامنشی اشاره‌ای به یهودیان نمی‌شود، حتی در استوانه کوروش بزرگ اشاره مستقیم به یهودیان نشده است. این نشان می‌دهد که هخامتشیان چندان نگاه ویژه‌ای به یهودیان نداشتند‌ و این قوم مانند دیگر اقوام از آزادی مذهبی در روزگار آباد هخامنشیان برخوردار بودند.

سلطان محمد روسای لشکر را جمع کرده و اعلان کرد که در روز نهم خرداد،۲۹ مه‌/ ۱۴۵۳ م. از دریا و خشکی به شهر حمله خواهد کرد. او سپس به نیروهای خود وعده داد که همه غنائم جنگی و اسیران را به آنها خواهد بخشید و فقط شهر و اراضی و ساختمان‌ها را برای خود نگاه خواهد داشت. افراد لشکری از این خبر به هیجان آمدند و فرماندهان ینی‌چری قول دادند که به زودی پیروزی را کسب کنند.

سلطان محمد برای افراد شجاعی که به بالای دیوارها برسند جوایز بزرگی در نظر گرفت و افراد ترسو را از مجازات سخت ترسانید. آنگاه ریش‌سفیدان و روحانیون سپاه؛ سربازان را به جهاد در راه خدا و بر افراشتن پرچم اسلام بر دیوارهای آن شهر مسیحی ترغیب کردند. شب پیش از حمله نیز خیمه‌های جنگی و کشتی‌های ترکان روشن شدند و سلطان محمد از سپاه خود سان دید و آنها را به مبارزه و مقاومت تشویق کرد.

صنعت برق از میانه‌های دوره قاجار، هنگام سلطنت ناصرالدین‌شاه به ایران وارد شد. روشنایی خانه‌ها تا پیش از پیدایش کارخانه برق، به شیوه سنتی به وسیله چراغ‌ها و فانوس‌های دستی انجام می‌گرفت. کوی‌ها و خیابان‌ها اما وضعیتی دگرگونه داشتند.

عبدالله مستوفی در کتاب شرح زندگانی من دراین‌باره می‌نویسد «در اینوقت کوچه‌ها چراغ عمومی نداشت، فقط اعیان دم در خانه‌های خود چراغی به جرز وصل به در خانه نصب می‌کردند.

بنابر این فانوس و فراش فانوس‌کش یکی از لوازم زندگی بود. عظمت این فانوس که گاهی قطر دایره سیلندری آن به نیم و بلندی آن به یک ذرع می‌رسید، از حیثیت اجتماعی صاحب آن حکایت می‌کرد. بدون اینکه نظامنامه داشته و اندازه‌ای برای قطر و قواره آن با مقام صاحب فانوس معین باشد، مردم حق و حسابدان آن دوره هیچوقت از حد خود تجاوز نکرده و فانوس بزرگتر از آنچه باید و شاید جلو خود نمیانداختند».