واژههایی در فرهنگ لغات انسانها وجود دارد که یادآور وحشت، تلخی و تاریکی برای بشر هستند، واژههایی که بیماریهای مرگبار را در ذهن تداعی میکنند و با مرگ انسانها در تاریخ حادثه ساز بودهاند.
در طول تاریخ، همه گیریهای مختلفی گریبان بشر را فشرده و میلیونها میلیون انسان را به کام مرگ کشانده است؛ بیماریهای همه گیری که گاهی تا مرز تغییر روند تاریخ و تمدن بشر نیز پیش رفتهاند.
همه گیری به معنای بروز بیشازحد یک بیماری یا عارضه در جمعیتی معین است. شیوع یک بیماری زمانی اتفاق میافتد که یک نوع بیماری مسری تعداد قابل توجهی از جمعیت یک شهر یا منطقه را مبتلا میکند و در صورتی که جمعیت مبتلا به این بیماری از منطقه وسیعتری باشد، شیوع این بیماری عالمگیر خواهد شد.
چند ماه پیش، هیچ کس نمیدانست که SARS-CoV-۲ وجود دارد، اما اکنون این ویروس تقریباً در همه دنیا شیوع یافته است. کروناویروس جدید که خیلی زود آن را به نام کووید ۱۹ شناختیم،
کووید ۱۹ در اواخر دسامبر ۲۰۱۹ در یکی شهرهای چین پیدا شد و در مدت کوتاهی به همه جای جهان سرایت کرد و تبدیل به یک همهگیری مرگبار شد. اکنون تقریبا دو سال از حضور این ویروس در اجتماعات بشر میگذرد، اما همچنان قربانی میگیرد. در روزهای آغازین شیوع این ویروس، مدارس، دانشگاهها مراکز تجاری و اداری و فضاهای عمومی خالی شدند و در عوض بیمارستانها مملو از بیمار شد. کووید ۱۹، بسیاری را خانه نشین کرد، افراد را از دوستان و خانواده هایشان جدا ساخت و اقتصاد و جامعه مدرن را در مقیاس وسیع با اختلال روبه رو کرد.
در نگاهی به تاریخ پاندمیها در دوران مختلف در مییابیم که بروز بیماریهای همهگیر از ابتدای حیات اجتماعی بشر، وجود داشته و همواره تهدیدکننده زندگی انسان و تمدن انسانی بوده است. بیماری همهگیر بخشی از تاریخ بشر است و تاکنون بارها انسان از این ناحیه ضربه خورده است.