وقتی که شورش های ضد خارجی ژاپن با گلوله باران ناوهای جنگی خارجی مواجه شدند، ژاپنی ها به ضعف و ناتوانی کشور خود پی بردند و خود را تحقیر شده دیدند ؛ بنابراین ، تصمیم گرفتند از آن شکست و تحقیر درس بیاموزند.در پی آن ،گروهی از مردان مجرب به نام سیاستمداران پیر یک برنامه دقیق اصلاحی را طراحی کردند و به اجرای آن همت گماشتند.آنان نخست سلسله مراتب فئودالی را از بین بردند.پایتخت امپراتوری را از کیوتو به یدو منتقل کردند و آن را توکیو نامیدند.همچنین اطرافیان امپراتور را از عناصر متملق و خودخواه پاک ساختند.دو تن از بزرگان ژاپن را برای مطالعه در مورد صنعت غرب و عوامل پیشرفت آنان به اروپا فرستادند.قانون اساسی جدیدی نیز تهیه شد که یک نظام پارلمانی دو مجلسی را پیش بینی می کرد.اعضای مجلس اول از طرف مردم انتخاب می شدند و اعضای مجلس عالی انتصابی بودند.در آموزش و پرورش صنعت ژاپن هم تحولات اساسی صورت گرفت ؛در نتیجه ،کارخانه های صنعتی ،احداث و یک ارتش و نیروی دریایی تازه و مدرن تشکیل شد.کارشناسانی از خارج کشور دعوت شدند و برعکس،دانشجویانی از ژاپن به اروپا اعزام شدند تا علوم جدید را بیاموزند و کارشناس فنی شوند،بدین ترتیب ، ژاپن عقب مانده و منزوی ، به تدریج ، به یک قدرت صنعتی و مهاجم تبدیل شد.
منبع : تاریخ ایران و جهان۲
گردآوری و نگارش : سرای تاریخ
