
مقدمه
اِن لوشان یک فرمانده ایرانی تبار در دودمان تانگ بود که بیشتر به دلیل نقشش در شورش ان لوشان شناخته میشود.
اِن لوشان در اصل اهل سغد و از گوکترکها بود، یا دست کم توسط آنها بزرگ شده بود. ان لوشان با دفاع از دودمان تانگ در برابر ختای و دیگر تهدیدها در شمال، توانست از نظر نظامی قدرت یابد پس از آن به چانگآن، پایتخت حکومت فرا خوانده شد و چندین بار توانست از سوی صدراعظم، لی لینفو و پادشاه شوان زونگ اول ترفیع بگیرد و مورد لطف واقع شود. این مطلب باعث شد تا او هر چه بیشتر از نظر نظامی در شمال شرق چین قدرت بگیرد. پس از مرگ لی لینفو، رقابتهایی که میان ان لوشان با فرمانده گشو هان و صدراعظم یانگ گوئوژونگ بود باعث ایجاد تنش در حکومت شد.
در ۷۵۵ میلادی ان لوشان پس از ۸ یا ۹ سال آمادهسازی خود،شورش ان لوشان را آغاز کرد و تلاش کرد که خود را شاه بنامد و دودمان یان را تأسیس کند
، در ۷۵۷، ان لوشان به دلیل بدگمانی بیمارگونه ای که نسبت به اطرافیان خود پیدا کرده بود، روابطش با همه تیره شد و توسط پسر خودش ان چینگشو کشته شد.

مقدمه
آن سوآن ( An Xuan) یا آن شوآن شخصی غیرروحانی (بازرگان) اهل پارت بود. او در سال ۱۸۱ میلادی و هنگام فرمانروایی دودمان هان، به لوئویانگ رفت و در مکتبی که آن شیگائو بنیان نهاده بود، به ترجمه متون بودایی به زبانهای چینی، پرداخت. او به همراه آن شیگائو و یان فوتیآئو پایهگذاران آیین بودایی در چین هستند.
زندگی
او بازرگانی اهل پارت بود. به چین رفت، زبان چینی را آموخت و در آنجا به فرماندهی سوارکاران امپراتور منصوب شد و در این میان، به بحث با روحانیون بودایی میپرداخت. سپس ردای روحانیان بودایی را پوشید و با همکاری اولین روحانی چینی آیین بودیسم، یان فوتیآئو، به ترجمه متون اولیه بودایی پرداخت. شیوه کار به این صورت بود که او متن بودایی را به صورت شفاهی از زبان سانسکریت به چینی ترجمه میکرد و همکارش آنها را یادداشت میکرد. بیشترین کار آنها روی متون مهایانه (راه بزرگ یا مهراه) است.
