سرای تاریخ : حضرت هود یکی از پیامبران الهی است که قوم عاد را هدایت می کرد این قوم در یک سرزمین حاصل خیز زندگی می کردند. نام این پیامبر در قرآن آمده است بنابر آنچه در قرآن و داستان های دینی آمده هود از نسل نوح است و پدرش شالخ و مادر او بکیه می باشد.
چکیده ای از زندگینامه حضرت هود
- نام در قرآن: هود
- محل تولد: سرزمین احقاف
- محل زندگی: سرزمین احقاف
- نام قوم: قوم عاد
- پیش از: حضرت صالح
- پس از: نوح (پیامبر)
- خویشاوندان مهم: نوح(جد)
- تکرار نام در قرآن: ۷ مرتبه
قبیله عاد
این قبیله در سرزمین احقاف که واقع در فاصله یمن تا عمان قرار دارد مدت زمان طولانی زندگی سرشار از خوشی و نعمت را گذراندند. این قوم مورد لطف خداوند بودند و برکات زیادی به آنها عطا شده بود، قنات های زیاد، زمین های زراعی، باغ های پربار و کاخ های محکم نمونه ای از این امکانات و نعمات به شمار می رفتند. مردان این قوم هیکل هایی تنومند، اندام هایی نیرومند و و مقاوم داشتند. به طور کلی نعمت هایی که خداوند به این قوم بخشیده بود بسیار زیاد و مورد توجه بودند اما آنها به مبدا آفرینش این امکانات فکر نمی کردند، در نتیجه شناختی هم از این خالق نداشتند و به جای سپاس از خداوند یگانه بت هایی را انتخاب کرده و آنها را به عنوان معبود خود می پرستیدند. در پیشگاه این بت های خدایی تواضع می کردند، صورت هایشان را به خاک می سابیدند، به محض به دست آوردن نعمتی در پیشگاه آنها به سرعت شکرگزاری را به جا می آوردند و هنگام بیماری و مشکلات برای رفع آن از همین اشیاء بی جان کمک طلب می کردند.
با گذشت زمان کوتاهی این قوم؛ علاوه بر بت پرستی، سنگدلی و رذایل اخلاقی را هم به کارنامه خود اضافه کردند، توانمندان ضعیفان را ذلیل کردند و بزرگان، کوچکان را مورد غضب قرار دادند. خداوند پیامبری را جهت؛ راهنمایی نیرومندان، زدودن تیرگی جهالت از روح مردم، آگاهی قوم از حقایق جهان، حمایت از ضعیفان، پاکسازی نفوس و… به سوی مردم فرستاد تا به آنها بفهماند خداوند یگانه است و عبادت بتها سفیهانه می باشد. این موضوع یکی از نمونه های رحم و لطف الهی به بندگانش بود.
هود از نظر حلم و بردباری، محاسن اخلاق و شرافت خانوادگی در میان قوم خود برتر بود بنابراین از میان افراد این قوم بت پرست انتخاب شد، تا پیامبر خدا و صاحب دعوت او باشد تا شاید افکار گمراه آنان را به راه راست هدایت کند و فساد اخلاقی آنها را برطرف کند.(زندگینامه حضرت هارون؛برادر و یاور موسی نبی)
هود به دستور خداوند به وظیفه ای که از جانب پروردگار اهدا شده بود عمل کرده و قیام کرد و همانند سایر پیامبران خود را به سلاح بلاغت، حلم و سعه صدر و پشتکار مسلح کرد. حضرت هود با عزم و حلمی که داشت نادانان را شکست داد، قیام کرد و به مخالفت با بت هایشان پرداخت؛ عبادتشان را بی فایده و از روی جهل و نادانی دانست.
هود به قوم خود فرمود: مردم! این سنگ هایی که تراشیده اید و آنها را عبادت می کنید و به آن پناه می برید چیست؟ ضرر و نفع این کار کدام است؟ این بت ها که برای شما نفعی ندارند و فسادی را از شما برطرف نمی سازند، این کار شما علامت کوته فکری و ضعف شأن و شخصیت و غفلت شما است. برای شما خدایی است یکتا و شایسته پرستش و پروردگاری است لایق بندگی و خضوع و او همان کسی است که شما را به وجود آورده و روزی داده است، اوست که شما را آفریده و روزی شما را از این جهان می برد.
اوست که در روی زمین به شما قدرت داده، زراعت شما را می رویاند و به شما کالبدی نیرومند برای فعالیت روی زمین عطا کرده است و گوسفندان و حیوانات را به شما ارزانی داشته و از عزت و شوکت برخوردارتان ساخته. به این خدا ایمان آورید و هوشیار باشید که چشم از حق نپوشید و با خدای یکتا، عناد و دشمنی نورزید که در این صورت ممکن است همان عذاب نوح متوجه شما گردد، هنوز از سرگذشت قوم نوح و عذابی که متوجه آنان شد زمان زیادی نگذشته و شما آن را بخاطر دارید.
عذاب الهی برای قوم هود
قوم عاد در شهرنشينى و تمدن، پيشرفت زيادى كرده بودند. آنها هود را متهم ساختند كه به خاطر ناسزاگوئى به خدايان آنها دچار سبک مغزى شده است و به مقابله و انكار وى پرداختند و از او درخواست كردند كه عذابى را كه به آنان وعده مى دهد نازل كند. پس خداوند عذابش را نازل كرد و همگى آنها بوسيله گردباد غضب الهى به هلاكت رسيدند.
قوم هود تا ۷۶۰ سال هدایت شدند، این قوم همواره هدایت هود را تکذیب می کردند و او را مورد تمسخر قرار می دادند، بعد از سرپیچی قوم عاد و درخواست عذاب الهی؛ حضرت هود به آنها از عذاب الهی خبر داد. عذاب الهی از جانب خدا فرستاده شد؛ در سرزمین احقاف که بسیار آباد و سرسبز بود هفت سال خشک سالی آمد، باران نبارید و این قوم دچار قحطی شدند. بعد از گذشت چندین سال خداوند ابری سیاه را برای عذاب این قوم فرستاد، آنها گمان کردند این ابر نوید باران می دهد و خدای آنها آنها را مورد مرحمت قرار داده، اما هود به آنان گفت: این عذابی است که خداوند برای شما مقرر کرده است. سپس باد شدید و سردی وزید، قدرت این باد آنقدر زیاد بود که کافران را مانند تنه های نخل از زمین جدا می کرد و اجساد آن را به زمین می انداخت.
براساس آنچه در قرآن آمده است این باد به مدت ۷ شب و ۸ روز ورزید. این باد توانست قوم عاد را از بین ببرد و تنها اعضای باقی مان ه حضرت هود و یارانش بودند. آنها بر اساس دستور خداوند در یک گودال پنهان شدند، جزایری از وهب نقل کرده است که در تاریخ عرب روزهایی با عنوان روزهای سردِ پیرزن (بَرْدُ اْلعَجوز)، مشهور است که برخی آن را همان عذاب قوم عاد می‌دانند.
محل دفن حضرت هود
به گفته ابن قتیبه هود و پیروانش به مکه رفته و در همان جا اقامت گزیدند و تا پایان عمر همانجا ماندند. محل دفن هود دمشق معرفی شده است. همچنین گفته شده هود در حمص سوریه دفن شده است، از طرفی قبرستان وادی السلام در شهر نجف نیز قبری منسوب به هود هست.