گور یا در زبان‌های غربی: Goar (زاده پیش ۳۹۰ میلادی، درگذشته میان سال‌های ۴۴۶ و ۴۵۰) از رهبران قوم ایرانی‌تبار الان در منطقه گل (فرانسه امروزی) در سده پنجم میلادی بود.
شرح حال
او مردم خود را در سال ۴۰۶ میلادی یعنی در زمان هجوم چندقبیله‌ای به سرزمین گل از رود راین گذراند ولی پس از آن با رومیان هم‌پیمان شد و سپس در سیاست داخلی گل ایفای نقش نمود.
از گور نخستین بار در توصیف گرگوری توری در مورد هجوم «بربرها» از فراسوی راین در تاریخ ۳۱ دسامبر ۴۰۶ نام برده می‌شود. در این هجوم چند قبیله با هم همراه بودند ازجمله الان‌های همراه گور، و گروه دیگری از الان‌ها به رهبری رسپندیال، و گروهی از وندال‌های آسدینگ به زهبری گودیگیسل، وندال‌های سیلینگ و چند گروه از سوئوی‌ها.
زندگینامه
وی زادهٔ ۲۷ محرم ۱۱۵۵ هجری قمری برابر با ۲۷ خرداد ماه ۱۱۲۱ خورشیدی و ۱۷ ژوئن ۱۷۴۲ میلادی در دشت اشرفی در میانه راه ساری به گرگان است. مراسم تاجگذاری‌اش را در ۱۵ ربیع الثانی ۱۱۹۵ هجری قمری برابر با ۱ فروردین ماه ۱۱۶۱ خورشیدی و ۲۱ مارس ۱۷۸۲ میلادی در ساری برگزار کرد و سرانجام در ۲۱ ذی الحجه ۱۲۱۱ هجری قمری برابر ۲۷ اردیبهشت ماه ۱۱۷۷ خورشیدی و ۱۷ مه ۱۷۹۸ میلادی در شوشا درگذشت. آقامحمد خان فرزند محمد حسن خان قاجار و او نیز فرزند فتحعلی خان فرزند شاهقلی خان فرزند جهانسوزخان بود. مازندران و بارفروش (بابل امروزی) مرکز حکمرانی محمدحسن خان بود و فتحعلی خان حاکم گرگان و در استرآباد حکومت می‌کرد. اینان شیعه مذهب بودند. نادرقلی خان پس از کشتن فتح علی خان رقیب سرسخت خویش در خواجه ربیع طوس و با سعی و تلاش خویش به مقام شاهی رسید.
عمر بن عبدالعزیز بن مروان بن حکم يكي از خلفای اموی است كه نسبت به ساير حاكمان اين سلسله از وجهه نسبتا بهتري برخوردار است. تولد او به سال۶۱ يا ۶۲ هجري بوده است. مادر عمر، ام عاصم؛ دختر عاصم بن عمر بن خطاب بوده است، عمر بن عبدالعزيز از سال ۹۹ تا ۱۰۱هجري خلافت كرد.
زندگینامه
عمر بن عبدالعزیز بن مروان بن الحکم بن ابی العاص، یکی از خلفای اموی است. مادرش ام عاصم لیلی، دختر عاصم بن عمر بن خطاب است. وی در سال ۶۲ هـ در شهر حلوان مصر متولد شد. در کوچکی قرآن را حفظ کرد. وقتی به سن بلوغ رسید، علاقه اش به فراگیری دانش افزایش یافت.
هنگامی که پدرش خواست او را همراه خود به شام ببرد، وی درخواست کرد تا او را به مدینه بفرستد تا با فقها نشست و برخاست کرده و خلق و خوی ایشان را بگیرد، پدرش نیز پذیرفت.
او با بزرگان مدینه محشور شد و علم دین آموخت. عمر بن عبدالعزیز از افرادی چون انس بن مالک، سائب بن یزید، یوسف بن عبدالله بن السلام و تعدادی دیگر از تابعین روایت کرده است. احمد بن حنبل می‌گوید: من سخن هیچکدام از تابعین را جز عمربن عبدالعزیز حجت نمی‌دانم.
نادرقلی افشار ملقب به نادر شاه رئیس ایل افشار بود که به پادشاهی ایران رسید و بنیانگذار دودمان افشاریه شد. او دوازده سال ( از ۱۱۱۴ تا ۱۱۲۶ ) بر ایران حکومت کرد. پایتخت وی شهر مشهد بود. او از مشهورترین پادشاهان ایران پس از اسلام است.
پیش از پادشاهی
نادرقلی در حدود سال ۱۰۶۶ خورشیدی در ایل افشار در درگز در شمال خراسان به دنیا آمد.
پدر او امامقلی قرقلو از ایل افشار بود، امامقلی از افراد بی نام و نشان این ایل بود و گویا به شغل پوستین دوزی و به تنگدستی روزگار می‌گذرانیده است .
ایل افشار به دو شعبه بزرگ تقسیم میشد: یکی قاسملو و دیگری ارخلو یا قرخلو؛ نادر شاه افشار از شعبه اخیر بود. طایفه قرخلو را شاه اسماعیل از آذربایجان به خراسان کوچاند و در شمال آن سرزمین، در نواحی ابیورد و دره گز و باخرز تا حدود مرو مسکن داد؛ تا در برابر ازبکان و ترکمانان مهاجم سدی باشند. تعداد بسیاری از این ایلها در زمان شاه عباس اول در ایل شاهسون ادغام گشتند.
معاویة بن ابی‌سفیان، نخستین خلیفه اموی است.
معاویة بن ابی‌سفیان
معاویة بن ابی‌سفیان، نخستین خلیفه اموی است. او پس از صلح امام حسن تا سال ۶۰ حدود بیست سال، در دمشق خلافت کرد. در فتح مکه اسلام آورد و از طلقاء بود.
مناصب و اقدامات
او در فتح سرزمین شام در زمان ابوبکر حاضر بود. در زمان عمر بن خطاب استاندار اردن و سپس استاندار تمام سرزمین شام شد. در شورش علیه عثمان بن عفان، علی‌رغم درخواست خلیفه، به یاری او نشتافت. در زمان خلافت امام علی ـ عليه‌السلام ـ به اسم خونخواهی عثمان، جنگ صفین را به راه انداخت. پس از شهادت امام علی عليه‌السلام، در معاهده صلح با امام حسن عليه‌السلام، خلافت مسلمین را به دست گرفت و دمشق را پایتخت حکومت خود کرد. در زمان او، فتوحات بیشتر در سرزمین‌های غربی و شمال آفریقا بود و در سرزمین‌های شرقی به تثبیت فتوحات پیشین تاکید داشت. معاویه خلافت را به سلطنت تغییر داد و برای بیعت گرفتن برای پسرش یزید، تلاش‌های فراوان کرد. برای اداره کشور، دیوان‌های جدیدی را بنا نهاد. او با شورش‌های خوارج و شیعیان مواجه بود و آن‌ها را سرکوب کرد.
شيخ فضل‌الله نوري فرزند ملاعباس كجوري بود و ذيحجه ۱۲۵۸ق در تهران به دنيا آمد. دروس مقدماتي را در تهران خواند و براي ادامه تحصيلات عازم عتبات گرديد. وي از درس شيخ راضي نجفي استفاده برد و سپس به همراه دايي‌اش ـ محدث نوري‌ـ و در ۱۲۹۲ق به سامرا رفت و چند سال از درس ميرزاي شيرازي استفاده كرد، تقريرات او را نوشت و از شاگردان بارز ميرزا به شمار مي‌رفت.
شيخ فضل الله پس از ۱۳۰۰ق به تهران بازگشت و به تدريس و حل مشكلات مردم پرداخت. و به زودي از علماي برجسته تهران شد.
شيخ فضل‌الله نوري در جنبش ضدانگليسي تنباكو ـ ۱۳۰۹ق‌ـ ، به رهبري ميرزاي شيرازي، شركت داشت. پس از درگذشت ميرزاي شيرازي (شعبان ۳۱۲ق)، و احتمال مرجعيت وي و ميرزا حسن آشتياني كه خطري براي انگلستان محسوب مي‌شد، شبنامه‌هايي در ذيقعده ۱۳۱۲ق توسط وابستگان انگليس پخش شد. شيخ فضل‌الله پس از درگذشت ميرزاي آشتياني (جمادي الاول ۱۳۱۹ق)، عالم و مجتهد اول تهران شد.
حدود ۲۳۰ سال پيش، آيت‌الله بحرالعلوم در جست‌وجو براي يافتن بقاياي مسجد كوفه، قبري را نزديكي دارالاماره يافت كه سنگ آن منقوش به نام «مختار ثقفي» منتقم خون شهيدان مظلوم كربلا بود.
در چهاردهم رمضان المبارك سال ۶۷ هجري «مختار بن أبي عبيدة الثقفي» به شهادت رسيد. در ذیل گفت‌وگویی با حجت‌الاسلام سيدمحمود طباطبايي‌نژاد، سرپرست گروه تحقيقاتي دانشنامه ۱۴ جلدي امام حسين(ع) ـ منتشر شده توسط مؤسسه علمي‌فرهنگي دارالحديث ـ كه آذرماه سال گذشته انجام شد، از نظرتان مي‌‌گذرد.
در اين گفت‌وگو، شخصيت، مكتب، قيام و چگونگي شهادت «مختار ثقفي» بيان مي‌شود كه مشروح آن در پي مي‌آيد:
امام خمینی (س) به بسیاری از رشته های ورزشی علاقمند بودند ولی رشته خاصی را ترجیح نمی دادند. از جمله ورزشهایی که حضرت امام، خود بیشتر به آن اشتغال داشتند، می توان به کوهنوردی، فوتبال در سنین نوجوانی، شنا، ژیمناستیک، پرش طول و ارتفاع و ورزشهای باستانی و کشتی در سنین جوانی اشاره کرد. اما وقتی پا به سن گذاشتند، بیشتر به کوهنوردی و پیاده روی می پرداختند و هیچ گاه به خاطر برنامه ای، از ورزش نمی گذشتند.
ویژگی های فردی حضرت امام خمینی (س)
امام خمینی (س) به بسیاری از رشته های ورزشی علاقمند بودند ولی رشته خاصی را ترجیح نمی دادند. از جمله ورزشهایی که حضرت امام، خود بیشتر به آن اشتغال داشتند، می توان به کوهنوردی، فوتبال در سنین نوجوانی، شنا، ژیمناستیک، پرش طول و ارتفاع و ورزشهای باستانی و کشتی در سنین جوانی اشاره کرد. اما وقتی پا به سن گذاشتند، بیشتر به کوهنوردی و پیاده روی می پرداختند و هیچ گاه به خاطر برنامه ای، از ورزش نمی گذشتند.
وی در ۲ آذر ۱۳۱۲ در روستای کاهک مزینان از توابع سبزوار ( در استان خراسان رضوی ) در خانواده ای اهل علم پا به جهان نهاد . پدرش ، استاد محمد تقی شریعتی و اجدادش همگی از عالمان دین بودند . او دوره تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مشهد گذراند و به عنوان معلم به استخدام وزارت فرهنگ درآمد . بعدها از دانشکده ادبیات دانشگاه فردوسی لیسانس ادبیات گرفت و با استفاده از بورس شاگرد اولی دانشگاه به فرانسه رفت . در آنجا در رشته تاریخ مدرک دکتری گرفت و پس از بازگشت به ایران در وزارت فرهنگ و دانشگاه فردوسی مشهد و دانشگاه تهران به کار تدریس ادامه داد.
تگ ها
برترین های مطالب
