شاه سلطان حسین ، آخرین پادشاه صفوی مردی بیمار و دچار اوهام و خرافات بود به طوری کتابخانه ای داشت مملو از کتاب هایی در زمینه اوراد و جادو و احادیث. به گفته محمد هاشم آصف:” آن سلطان را عجایب خانه ای بود که اشیای عجیبه و چیز های غریبه بسیار در آن نهاده بود.”طبق کتاب رستم التواریخ در آن عجایب خانه پوست مار سیاه ، پوست سوسمار و چند عدد کله گوسفند و تعدادی نیز جمجمه انسان نگهداری میشد که روغنی چند بر روی آنان مالیده بودند که هرگز نمیپوسید. که همگی برای انجام جادو به کار گرفته میشد.همچنین در این عجایب خانه اکسیر های گوناگونی وجود داشت که به باور شاه سلطان حسین خرافاتی و اطرافیانش هریک اثرات مخصوص به خود را داشت: